Halloween, Hurricane and the weekend :)

Hi :),

Ik kan gewoon niet geloven dat het alweer drie maanden geleden is dat ik vertrok vanuit Nederland. Ik kan het ook niet vaak genoeg zeggen, maar de tijd vliegt echt als je plezier hebt!

Ik zal jullie ook meteen waarschuwen voor mijn manier van schrijven, haha. Ik ben zo gewend geraakt aan het praten, schrijven en denken in het Engels dat ik nu niet meer door heb wanneer ik alles in het Engels doe en wanneer ik alles in het Nederlands doe. Het kan daarom zijn dat mijn zinnen raar opgebouwd zijn, maar ik heb er echt moeite mee! Haha. :p

Twee weken geleden heb ik mijn eerste Halloween parade gezien. Dat was echt gaaf! Allemaal wagens helemaal opgebouwd en versierd. Mensen verkleed en dansend. Het is een beetje zoals de carnavalsoptocht, maar dan veeeeeeeeel beter! haha. Het was echt leuk om mee te maken!
Zaterdags moest ik zelf in een parade meelopen, helaas. Het was heel leuk om al de exchange students te zien, maar het was ontzettend ongemakkelijk. Lisa en ik zaten op een auto, omdat we iets gemaakt hadden wat Doris gaaf vond, unlucky us. Ach, uiteindelijk heb ik 'n leuk dagje gehad. :)

Yup, we hebben Sandy overleefd hier. Het was wel eng hoor! We wisten al een tijdje dat de orkaan eraan kwam, dat er mensen gestorven waren en dat het een van de gevaarlijkste orkanen in de geschiedenis was, dus iedereen bereidde zich voor op het ergste. Bijna alle schappen met brood en water waren weg, mensen kochten zaklampen en dekens, allemaal voor het geval dat de stroom uitvalt of dat ze geen watertoevoer meer hebben. Het begon te regenen op zondag en maandags hadden we vrij van school. Maandag avond was het het ergste. Het waaide toen heel erg hard en we konden de ramen en muren horen trillen. Dat was wel eng hoor! Ik besloot om maar optijd naar bed te gaan en gelukkig heb ik door het ergste heen geslapen. Dinsdags waren we ook vrij en toen is Xavier langsgekomen. Woensdags hadden we 'n two hour delay, wat betekende dat we om 9.45 begonnen in plaats van 7.45. Uiteindelijk viel het hier dus ontzettend mee, gelukkig! We hebben geen stroom uitval gehad, we hadden continu water en er is maar één boom omgevallen, gelukkig niet in ons huis.

Woensdags was het halloween. Het is 'n soort van traditie om naar grandma and pawpaw te gaan om snoep uit te delen, dus vertrokken wij rond 6en naar Littlestown. Ik heb 'n tijdje meegeholpen snoep uitdelen, maar het was zooo onzettend koud! En ik voelde me niet helemaal lekker, dus ben ik na een tijdje lekker binnen op de bank gaan zitten. Ikzelf heb halloween niet echt meegemaakt in verband met de orkaan, maar ach. Ik ben wel een paar keer uitgenodigd om naar een haunted house te gaan, maar ik durfde niet, haha.

Afgelopen weekend heb ik gelogeerd met Chantal, Justine en Lisette, de andere Nederlandse exchange students. Het was echt heel fijn om weer eventjes nederlands te praten en gewoon weer hollandse grapjes te maken. Het is best vreemd, maar de humor hier is wel iets anders dan onze humor. Vrijdags gingen we naar de footballwedstrijd van Dallastown, maar het was zoooo ontzettend koud dat we besloten om maar naar huis te gaan. We hebben lekker geklets en een film gekeken en zaterdags zijn we naar Park City geweest om te winkelen. Het was echt super gezellig! :)

Terwijl ik lekker aan 't shoppen was met Lisette, Justine en Chantal was Xavier 'n belangrijke wedstrijd aan het rennen. Ja, ik ga eventjes vertellen wat 'n topprestatie hij heeft geleverd, haha. Zaterdags had hij States in Hershey voor Cross Country. Je komt in aanmerking voor States als je de wedstrijden van 't seizoen goed rent. Ik had de hele dag niets van 'm gehoord, dus ik was super benieuwd wat hij gedaan had. Rond 6en smste hij me dat hij 8e (!!) van de 230 man was. Dat is ontzettend goed! Ik ben zoo trots op 'm. Het is echt super schattig, hij doet d'r echt heel relaxed over, maar ik weet dat ie wel trots op zichzelf is. Het weekend van Thanksgiving heeft ie Regionals en ik zal jullie daar natuurlijk ook van op de hoogte houden, als jullie dat tenminste willen ;)

Zondags zijn Deb, Bob en ik naar Hershey Park gegaan en man, dat is zooooo gaaf! Ik wil zeker weten nog 'n keertje terug gaan! Het is zo'n leuk park! Je kan 't een beetje vergelijken met Walibi, maar dan leuker! Haha :). Maandags hadden we inserviceday, wat gewoon betekende dat we weer vrij van school waren. We hebben de dagelijkse dingetjes gedaan en in de middag was Xavier langsgekomen. We hebben toen samen kip tandoori gemaakt. Het was goed om weer 'n beetje thuis te eten, haha :p. En 's avonds zijn we naar de powderpuff game gegaan. Powderpuff is flagfootball voor meisjes. Het was wel grappig om te zien, maar het koelt nu zo ontzettend af dat ik echt 'n winterjas nodig heb 's avonds. Toen Xavier mij thuisbracht hebben we nog even naar de sterren gekeken en serieus, die zijn zooo mooi hier! Het is echt ongelooflijk. De lucht is zo helder 's nachts. We hebben waarschijnlijk zelfs de melkweg gezien. Het is echt zo mooi. Ik kan 't echt niet beschrijven, je moet het gewoon zelf met je eigen ogen zien. Het is echt prachtig.

Vandaag was het 'election day' oftewel: votingday. Om eerlijk te zijn heb ik bijna niets mee gekregen van de hele verkiezingen, maar hier en daar heb ik wel een paar dingen gehoord. Het is wel heel opmerkelijk dat de meeste mensen in mijn school echt voor Romney zijn. Ze zetten zelfs facebookstatussen als dit op hun pagina: Don't worry, Obama, at least under President Romney you'll be able to find a new job. Ik vind dat een beetje vreemd, maarja. Op school hadden we onze eigen 'votingday' en iedereen kon stemmen. Aan het einde van de dag werd er omgeroepen wie er op onze school had gewonnen en natuurlijk was dat Romney.

Ik vind het wel echt vet jammer dat jullie dit niet allemaal mee kunnen maken met mij. Ik ben jullie nu aan 't vertellen wat ik doe en hoe mijn leven er hier uit ziet, maar jullie beleven het niet zoals mij. Dat vind ik echt jammer. Jullie zouden versteld staan van hoe gaaf het is! Ik ben nog steeds elke dag hartstikke blij dat ik heb gekozen om dit te doen. Ik zou voor geen goud met iemand anders willen ruilen! Het is zeker weten één van de beste jaren ooit. :)

Well, ik denk dat ik jullie weer even op de hoogte heb gebracht van alles. Ik hoop dat 't 'n beetje interessant was, haha. Als jullie iets willen weten, vragen of gewoon iets willen zeggen je kan altijd hier reageren, whappen, facebooken of skypen! :)

xlove,

Manon

Moving back, senior night and more

Hi lieve Nederlanders,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik 'n blog heb geschreven, vandaar dus eventjes 'n update! :)

Ja, nog steeds gaat het heel goed met mij, haha. Ik heb het hier nog steeds enorm naar mijn zin en stiekem heb ik helemaal nog geen zin om naar huis te gaan. Ik ben hier zo erg op mijn gemak! :) Ik heb nu 'n degelijke vriendengroep en ik heb bijna elke dag na school wel iets te doen. Voordat ik hier naartoe kwam zei ik altijd dat ik nooit voor altijd in Amerika kon wonen, maar die mening is toch wel echt aan het veranderen. Het is hier zo leuk! Sorry mama, haha. :p Op school gaat het ook goed, ik heb nergens echt problemen mee, alhoewel Engels toch wel moeilijker is dan ik dacht, haha. Maaar, dat komt allemaal wel goed! :)

'n Klein weekje geleden zijn Deb en Bob terug gekomen van hun vakantie naar Europa, wat voor mij betekende dat ik weer terug verhuisde. Ik heb 't echt naar mijn zin gehad bij Bruce en Roxann en ik ben hun erg dankbaar voor het feit dat ze voor mij hebben gezorgd, maar stiekem ben ik wel blij dat ik weer terug bij m'n 'echte' ouders ben. :p

Sinds Deb en Bob terug zijn, zijn we behoorlijk druk geweest, zoals gewoonlijk. Deb, Bo, Katie en ik zijn naar the Apple Harvest Festival geweest, wat echt heel bijzonder was, haha. Het is een soort van festival waar ze van alles met appels verkopen. Er zijn allerlei stands met voedsel, drinken, accessoires, meubels, etc. Bijna alles was er te vinden! Er waren een paar bandjes die optraden, er was een poppenspel, echt gewoon te veel om op te noemen! Het was wel grappig om 'n keertje mee gemaakt te hebben, haha. Ik heb die dag ook voor het eerst een caramelapple gegeten. En om eerlijk te zijn zien ze er lekkerder uit dan dat ze werkelijk zijn, haha. Ik heb 't liever apart dan gecombineerd :p.

Samen met Tina, Lisa en Alice hebben we ook al 'n fundraiser avond gehad. Voor de fundraiser helpen wij met het schoonmaken en verkopen van pizza's in een locale pizzeria, zodat we wat geld kunnen opbrengen voor onze trip naar Washington D.C.

De hockeywedstrijden zijn ook enorm snel gegaan. Voordat we het wisten was het al senior night. Senior night is de laatste thuiswedstrijd van 'n team, in ons geval hockey, waar we onder de lampen in het stadium mochten spelen. Voor de wedstrijd zaten we met z'n allen bij elkaar en het is een ritueel dat alle junior's een brief schrijven naar één van de seniors. Het was echt heel lief om te horen wat iedereen over elkaar te zeggen had. Het zijn echt zulke schatjes! :) Katie heeft mijn brief geschreven en ik moet zeggen dat ik toch wel moeite had met m'n tranen in te houden. Normaal gesproken ben ik echt niet iemand die snel huilt, maar ik realiseerde op dat moment dat dit jaar zo ongelooflijk snel gaat en dat ik al deze lieve mensen over 'n paar maanden gedag moet zeggen, misschien wel voor altijd. Maargoed, daar wil ik nu liever niet op in gaan, want ik wil nog genieten van de leuke maanden die gaan komen. De treurigheid komt later wel, haha. Na de brieven ging JV opwarmen en maakten ze zich klaar voor de westrijd. De Jv-team speelde voor iets van tien minuten toen coach Becker me riep. Ze vertelde me dat in het team waar we tegen speelden ook 'n Nederlands meisje speelde. Ik vroeg wat haar naam was, en wat bleek? Het was Justine! Haha. Dat was zooo toevallig! Justine is 'n meisje waarmee ik helemaal vanuit Nederland naar Amerika ben gereisd. We hebben samen drie dagen in New York doorgebracht en nu speelden we tegen elkaar! Zodra ze uit het veld werd gehaald ben ik naar haar toe gelopen en hebben we wat gepraat.

Na 'n tijdje moest ik weer terug naar mijn eigen team, aangezien het onze seniornight was en de 'ceremonie' snel zou beginnen. Eén voor één werden onze namen opgenoemd, wie met ons het veld opliep, wat we na school zouden doen en wat we nog tegen het team wilden vertellen. Als je naam werd genoemd liep je het veld op en 't team gaf, samen met de coaches, je cadeautjes. Het was echt heel bijzonder, maar ook heel leuk! Na de ceremonie was het tijd om op te warmen. Iedereen was enthousiast om te spelen en we hadden er allemaal heel veel zin in. De wedstrijd was geweldig! Ik wil niet opscheppen, maar ein-de-lijk speelde ik goed. Ik denk dat seniornight mijn beste wedstrijd ooit was. Ik heb zelfs voor 'n deel middenveld gespeeld! Dat was zoo leuk! Het is alweer 'n tijdje gelden dat ik middenvelder was, maar ik genoot er echt van! We hebben de wedstrijd met 2 - 0 gewonnen en na de wedstrijd heb ik nog eventjes met Justine gepraat.

De dag na onze senior night speelden we tegen Gettysburg, onze aller-aller-allerlaatste hockeywedstrijd. Mijn lichaam was zooo stijf van onze senior night, dat ik moeite had met rennen, haha. Helaas hebben we deze wedstrijd dan ook verloren, maar ik kan wel zeggen dat ik het seizoen gezellig heb afgesloten. Het was heel vreemd om 't mee te maken, maar ook leuk. Ik ben de meiden uit 't hockeyteam echt super dankbaar voor alles wat ze voor mij gedaan hebben. Ze hebben me enorm geholpen met alles. Ik vind 't enorm jammer dat het seizoen er al weer op zit, want nu kan ik al die lieve meisjes niet meer zien elke dag, maar gelukkig zal ik ze in de lente weer zien.

Waaaaant, ja geloof het of niet, maar ik ga hoogstwaarschijnlijk track doen in plaats van softball. Haha. Yup, ik ga rennen. Ik weet niet of ik het ga overleven, maar dat zien we tegen die tijd wel, haha. Op dit moment ben ik me mentaal aan het voorbereiden op het basketball seizoen, hahaha. De aankomende weken ga ik proberen naar zoveel mogelijk open trainingen te gaan en rond november zijn de try-outs. Ik ben heel erg benieuwd! :)

Dit afgelopen weekend heb ik weer 'ns bij Lisa gelogeerd, samen met Alice, een frans meisje. Het was echt heel gezellig. Het is heel vreemd, maar Lisa en ik kunnen echt zoo goed met elkaar overweg. Het is net alsof we elkaar al jaren kennen. We hebben 'n heel laidback sleepover gehad. We hebben lekker cliché gedaan; film kijken, gezichtmaskertjes, make-up, gekletst. Yup, no fancy things, gewoon 'n simpele logeerpartij. Haha. Volgende week blijf ik weer bij haar slapen, want jammer genoeg moeten wij als exchange students in een parade lopen om ons land te vertegenwoordigen. Super gênant! Maar 't moet, dus zullen we 't maar doen. :(

's Avonds zijn Xavier en ik nog naar Devils Den geweest, wat 'n soort van natuurplek is in Gettysburg. Gettysburg is bekend van de civilwar en Devils Den zijn allerlei rotsen en bomen waar de soldaten zich verstopten om zich te verdedigen in de oorlog. Het was best interessant om te zien en met Xavier is 't altijd gezellig, hihi. :)

Ik vergeet waarschijnlijk de helft van wat ik eigenlijk wilde vertellen, want dat gebeurd bij elke blog die ik schrijf, haha. Maar als ik nog ergens op kom, dan zal ik dat in mijn volgende blog schrijven. Hihi.

See ya,

Love,

Manon.

Homecoming week

Hooooi,

Goed, waar zal ik 'ns gaan beginnen. Homecomingweek.
In mijn vorige blog had ik 'n beetje uitgelegd wat homecomingweek inhoud. Elke dag van de week verkleed je je in de stijl van de dag en op vrijdags hebben we de peprally en 's avonds is de homecoming game. De peprally is 'n manier om alle sporters te 'huldigen' en iedereen enthousiast te maken voor de homecoming game.

Maandags was era day. Dat betekend dat je je kon verkleden als 'n 'era'. Ik, als nuchtere Nederlander, was niet van plan om me te verkleden, maar toen ik op school kwam zag ik dat d'r toch wel 'n paar waren die zich verkleed hadden. Maar echt niet iedereen. Dus het was niet erg dat ik me niet verkleed had, haha. De meeste mensen hadden zich verkleed als hippies, maar d'r waren ook mensen die verkleed waren als romeinen, jaren '50 (denk ik? haha) en meer.

Dinsdags was twin and jersey day. Dat betekend dat je je kon verkleden als tweeling of je kon 'n jersey aantrekken. Het hele hockeyteam droeg 'n shirt van 'score for a cure', wat voor een goed doel was. We hadden 's avonds ook een wedstrijd waar de entreekosten naar het doel gingen. We speelden tegen Delone, onze vijand, en helaas hadden we verloren met 1 - 2.

Woensdags was Wacky Wednesday. Ik denk dat dit de dag is dat de meeste mensen zich verkleed hadden. Het was echt heel grappig. Overal waar je liep zag je mensen die echt van alles uit de kast hadden getrokken om er 'wacky' uit te zien, haha. Maar natuurlijk had ik m'n gewone kleren aan, haha.

Donderdags was nerdday en mensen kwamen als nerds naar school. Dat was ook grappig, maar je zag wel dat bijna iedereen er hetzelfde uitzag.

Vrijdags was het blue and goldday. Blue and gold zijn de kleuren van de school en sommige mensen hadden echt helemaal uitgepakt. We mochten eerder uit de les om ons klaar te maken voor de peprally en het hockeyteam had besloten om allemaal als crayons verkleed naar de peprally te gaan.

De peprally is werkelijkwaar zoiets bijzonders, haha. Ik wist echt niet wat me overkwam! Iedereen was verkleed. De footballspelers waren superhelden, wij waren crayons, de volleyballmeiden waren elfjes en prinsessen en de rest was verkleed in gekke kleding of ze waren blue and gold. Iedereen is heel hyper en springt rond. Eerst worden alle teams één voor één op het veld geroepen en een soort van 'gehuldigd'. Na de huldiging speelde de band een nummer en deden de cheerleaders een cheer. Daarna was 't tijd voor een klein toneelstukje. Een groepje seniors, ja ook ik ja, moest in het midden van het veld staan en actief op en neer springen en gillen. We moesten doen alsof we 'spirit' hadden, haha. Er kwam dan een boze geest die alle spirit afpakte en we moesten toen op de grond liggen. Maar toen kwam boltman (een footballspeler) en hij versloeg de boze geest, waardoor wij onze spirit weer terug kregen en weer hyperactief moesten zijn. Het was zooo vreemd! Haha. Iedereen was aan het springen, gillen, dansen. Het is echt niets voor 'n Nederlander, maar het was grappig om meegemaakt te hebben.

's Avonds was de homecoming game. Littlestown speelde tegen York County en de eerste twee kwartier van de wedstrijd ging goed, maar helaas zakte het spel in de laatste twee kwartier in en verloren we met een paar punten verschil. Over football gesproken, ik begin het steeds meer te begrijpen, haha. De allereerste wedstrijd die ik keek vond ik heel apart, maar ik begin het steeds leuker te vinden. :)

Zaterdagavond was de homecoming dance. Katie kwam naar mijn huis om ons klaar te maken en na 4 uur haar haar krullen was 't eten klaar. Het was zoo goed, haha. Mijn tweede gastmoeder had lasagne gemaakt en een oreobrownie als toetje. Na het eten moesten we nog onze makeup doen en we waren klaar voor 't feest. Katie's moeder kwam ons ophalen en eerst hadden we nog wat foto's gemaakt, maar na 'n paar foto's waren we alweer klaar. Ik merk wel echt dat Amerikanen overal foto's maken, haha. Dat is iets wat ik echt totaal niet gewend ben, maar langzaamaan wen ik er steeds meer aan.

Het feest zelf was best wel vreemd. Ze dansen hier echt heel anders en de muziek was matig. Het was of rap of slowdance muziek, dusja. Het deed me 'n beetje denken aan de fuiven van groep 7 en 8, haha. Maar ik heb samen met de hockeymeiden en Xavier er 'n leuk avondje van gemaakt. Helaas waren er ook veel dronken mensen. Een meisje is zelfs afgevoerd met de ambulance in verband met alcoholvergiftiging. Ze heeft nu echt grote problemen, want hier mag je natuurlijk niet drinken tot je 21e.

Na 't feest zijn Katie, Xavier en ik naar een bondfire gegaan. Daar hebben we gekletst en na 'n uurtje was het alweer tijd voor Katie en mij om te gaan. Xavier bracht Katie eerst thuis en daarna mij bij Shelby, een vriendinnetje vanuit het hockeyteam. Ik zou daar namelijk slapen met Stella, Kaitlin en Shelby. Al met al heb ik dus een leuk weekendje gehad. Haha.

Voor de mensen die het continu vragen: Ik heb het hier echt super naar mijn zin! Ik heb hier echt helemaal mijn draai gevonden nu. Ik heb vrienden gemaakt, en ze worden steeds minder oppervlakkig en steeds serieuzer. Ik herken meer mensen en meer mensen durven met me te praten. Ik heb ook al gehoord dat mijn accent minder is geworden, wohoo! Haha. Er zijn me wel n paar dingen opgevallen:

• Amerikanen zijn echt heel erg aardig en gastvrij. Ze zijn echt in je geïnteresseerd en bieden je van alles aan. Dat is iets wat ik echt totaal niet had verwacht!
• Als er een speler in een wedstrijd (maakt niet uit welke sport) gewond raakt, gaat iedereen op een knie zitten om medelijden te laten zien. (Ohmy ik kan het niet eens meer verwoorden in het Nederlands! Haha)
• Amerikanen zijn over het algemeen heel outgoing. Ze dansen wanneer ze willen dansen, ze zingen wanneer ze willen zingen en ze praten met iedereen. Vooral een paar meiden uit het hockeyteam. Ze zijn zo random, maar het is zoo leuk! Haha.

Het zijn er eigenlijk wel meer, maar op dit moment kan ik er niet op komen, haha. Ik ga ook maar 'ns richting mijn bedje, want mijn wekker gaat morgen weer lekker vroeg af.

Slaap lekker of voor jullie goeie morgen!

Love,

Manon

Still alive

Lieve Nederlanders,

Ja, ik leef nog steeds en ik geniet ervan! Ik weet dat het een tijdje heeft geduurd sinds mijn laatste blog, maar ik ben echt ontzettend druk met van alles en nog wat geweest.

Helaas is het echte schoolleven weer begonnen. Ik had jullie al een klein beetje verteld over mijn eerste schoolweek, maar natuurlijk niet alles. Iedere dag gaat het echt steeds beter met praten en met nieuwe mensen leren kennen. Maar de lessen zelf zijn saai. Alles gaat erg langzaam en ze maken overal tests van. Je krijgt zelfs punten voor je huiswerk! Ik heb veel lessen met Sophmores en Juniors, maar helaas is dat niet anders. Ik kan d'r wel voor kiezen om 'n vak moeilijker te gaan of een ander vak te kiezen, maar dan moet waarschijnlijk mijn hele rooster omgegooid worden en dat wil ik niet, aangezien ik al wat mensen heb leren kennen. Het voordeel is wel weer dat ik snel klaar ben met mijn huiswerk en dat ik in 't weekend genoeg tijd heb om leuke dingen te doen.

Het weekend van 7,8 en 9 september ben ik met alle exchange students van de regio naar Lancaster geweest. Vrijdag 's middags kwamen we aan bij 't motel en hadden we tijd om elkaar wat beter te leren kennen. Na 'n uurtje of twee met elkaar gepraat te hebben was 't tijd om je om te kleden voor het diner. We gingen uit eten bij de Dutch Apple. We hadden daar 'n buffet en na 't eten hadden we 'n show.

De volgende dag gingen we naar de Amish. We kregen een soort van film te zien en daarna gingen we naar 'n echt 'Amish' huisje. Nou, ik zou zo dus echt niet willen wonen. Het was interessant om allemaal te horen, maar na 'n tijdje begon 't wel 'n beetje te vervelen. Na de rondleiding hadden we nog 'n 'buggy ride' en zagen we wat van de Amish's huizen en boerderijen en al.

We zijn die dag ook nog naar een pretzelbakkerij geweest waar we onze eigen pretzel hebben gemaakt (maar helaas niet mochten opeten) en naar een cannery. 's Avonds gingen we weer uit eten en bleven we met 'n klein groepje op een kamer met z'n allen kletsen.
Op zondag hadden we alle verplichte dingen. We gingen nog eens met z'n allen door alle Ayusa regels en we konden vragen stellen. Na 'n lange dag kletsen was 't dan weer tijd om naar huis te gaan.

Woensdag de 12e ben ik naar mijn tweede gastgezin verhuisd, omdat Deb en Bob lekker 'n maandje naar Europa gaan om hun vorige kinderen op te zoeken. Ik verblijf nu bij Roxann en Bruce Hall en ook zij zijn heel erg aardig.

Doordeweeks heb ik het zo druk dat ik niet altijd tijd heb om op iedereen te reageren, sorry jongens! Mijn wekker gaat tussen 5.45 en 6.15 om me klaar te maken voor school. Rond 7en komt Dawn me ophalen voor school. Dan heb ik school tot 2.35 en practise om 3.00 pm. Ik ben rond 5.20 klaar met practise, wat betekend dat ik rond 6en thuis ben. Ik pak dan 'n douche, eet mijn avondeten, praat wat met mijn gastouders, maak nog wat huiswerk en ga dan moe m'n bedje in.

Dit weekend zijn Bruce, Roxann en ik naar Penn State gegaan om de footballgame te zien. Hun dochter Bree gaat naar Penn State, dus we hadden haar opgehaald vanuit haar dormroom en zijn daarna naar het stadium gereden. Ze speelden tegen de Temples en wonnen! :) 's Avonds zijn we naar hun lodge in Huntingdon geweest en de volgende dag hebben we lekker uitgeslapen. In de middag zijn we 'n uurtje naar het meer gegaan en hebben daar met de boot gevaren. Het was helaas veel te koud om in het water te gaan, maar ach. Het was leuk om te doen. We hebben toen ergens wat gegeten en gingen toen weer richting huis.

Het hockeyen gaat steeds beter. Iedereen weet wel dat ik echt niet te beste ben, haha. En op echt gras is heeeeel anders dan op kunstgras, maar ik wordt beter! Haha. Ik heb het echt super naar mijn zin hier! Ik heb ook sinds kort een adresje om mijn vrijwillgersuurtjes te maken. Ik help in 1st grade (kleuterklas). Iedere dag, als ik geen wedstrijd heb, ga ik naar de elementryschool om daar 'n half uurtje te helpen. Het is echt heel leuk. De kindjes zijn zo schattig!

Aankomende week is het spiritweek en vrijdag is homecoming. In spiritweek verkleed iedereen zich elke dag. Maandag is Era day, dinsdag is twinday, woensdag is Wacky Wednesday, donderdag ben ik even vergeten, haha, en vrijdag is blue and goldday. Ik zal proberen elke dag foto's te maken van iedereen, maar ik weet niet of ik dat durf hoor! haha

Sorry dat deze blog zo rommelig is, maar ik heb 'm snel geschreven.
Ik ga mezelf ook aanleren om meer foto's te maken en ze hier te uploaden.

Love,

Manon.

First week of school.

Helloo everyonee!

Ik zal jullie even op de hoogte brengen van mijn eerste schoolweek. Het is ongelooflijk dat ik hier nu al weer een maand zit. De tijd gaat zo snel!

Maandag was dus mijn allereerste schooldag. Mijn bus komt tussen 7.12 en 7.15 aan, wat betekend dat mijn wekkertje om 6 uur al afgaat. Ondanks dat ik 'n uur van te voren opgestaan was, moest ik op 't eind toch nog haasten. Nouja, gelukkig had ik m'n bus gehaald en ik zit met twee meisjes uit mijn hockeyteam in de bus, dus dat was niet zo ongemakkelijk.

Toen we op school aankwamen moesten we bij de ingang wachten totdat de eerste bel ging. Na 'n paar minuten wachten ging de bel en moesten we naar homeroom. Dit is een soort van les waarin alle 'announcements' worden gedaan en waar je aanwezigheid wordt gecontroleerd. Maandag kregen we allerlei formulieren die we moesten laten ondertekenen door onze ouders, onze agenda's, onze roosters en onze 'locker'. Ja, het zijn van die echte, grote lockers, haha.
Ondanks dat ik 'n kleine rondleiding door de school had gehad, was ik de weg kwijt. Gelukkig zijn de leerlingen heel aardig en helpen ze je als je vraagt waar je heen moet. Nou, probleem 1 opgelost, haha. Toen bleek 't dat mijn rooster niet helemaal klopte. Op het rooster stond dat ik naar lokaal 215 moest, maar dat bleek 108 te zijn. Dus ik ging op zoek naar 108 en na 'n tijd zoeken besloot ik om maar naar Mr. Hers(h) te gaan, de counselor. Gelukkig hielp hij me en uiteindelijk kwam ik iets van 20 minuten te laat de les in. Gelukkig maakte dat niets uit, want de eerste schooldag deden we echt niets. Het enige wat ik heb gehoord gister zijn alle regels, wel 7 x opnieuw.

Het was echt geen fijn gevoel. Ik had 't idee dat ik weer 'n brugklassertje was. Iedereen kijkt je aan, want je hebt 'n onbekend gezicht, je weet de weg niet, je snapt het rooster niet, je moet alle vakken ineens in het Engels doen, je hebt vakken die je nog nooit gehad hebt, er worden grapjes over je gemaakt omdat je van 'n ander land komt, niet dat ik dat erg vond, maar het is wel opvallend.

De eerste dag durfde ik bijna niet te praten met mensen. Misschien zeg ik iets stoms, zeg ik het verkeerd en waar moest ik over praten ? Ik wist niet waar ze in geïnteresseerd zijn. Zo ging het tot en met woensdag en daarna begonnen mensen meer tegen mij te praten en durfde ik ook meer te praten. Ik kreeg wel gelijk dingen te horen over m'n accent, maar gelukkig geen negatieve dingen. Ze vinden 't blijkbaar grappig :p.

Vrijdags hadden we onze allereerste wedstrijd, wat betekend dat we in ons uniform naar school moesten. Het footballteam had ook hun eerste wedstrijd, dus ook zij droegen hun uniform. Net zoals de cheerleaders. Het was echt een heel rare ervaring. Ik had echt het idee dat ik in een film liep, haha. We mochten iets eerder uit de les, zodat we op tijd konden vertrekken naar West York, om onze wedstrijd te spelen. Het begon goed, maar helaas hebben we verloren met 4-3. Gelukkig heeft 't JV team wat beter werk geleverd en hebben ze gelijk gespeeld. Na de wedstrijd zijn we gelijk in de bus gestapt, zodat we op tijd terug zouden zijn voor het laatste kwartiertje van de footballgame. Het was heel apart om het te zien, maar ik denk dat ik 't wel 'n leuke sport ga vinden, haha.

Na de footballgame hebben we Lisa, het Duitse meisje, opgehaald en kon ik dan eindelijk douchen. Gister zijn we met z'n viertjes naar Penn State gegaan om naar de football game te gaan. Jammer genoeg konden Lisa en ik geen kaartjes meer krijgen, dus zijn we met z'n tweetjes downtown gegaan en zijn mijn ouders naar de wedstrijd. Na de wedstrijd hebben we pizza gegeten en zijn we naar de volleybalwedstrijd gegaan. Na de wedstrijd hebben we nog ijs gegeten bij de ijssalon die Ben & Jerry's ijs heeft leren maken en daarna was het tijd om terug naar huis te gaan. Uiteindelijk waren we wakker van 5 uur 's ochtends tot 2 uur 's nachts. Oftewel, ik ben super moe nu, haha. Maar helaas. Ik kan lekker gaan leren en huiswerk gaan maken! Gelukkig is het maandag Labor Day, wat betekend dat ik vrij van school heb. Maar, de training gaat nog steeds door! Achja, misschien is dat maar goed ook, aangezien het eten dat ik gister heb gegeten, haha.

Volgende week is gewoon 'n normale schoolweek. Ik heb dinsdags en vrijdags een hockeywedstrijd, maar jammer genoeg kan ik die van vrijdag niet meedoen, omdat ik met de ayusa studenten naar Lancaster ga. Het zal dus wel 'n tijdje duren voordat ik weer wat van me laat horen, haha.

Byeeex.

Preseason

Na twee weken kei hard trainen kan ik eindelijk zeggen: I surivived preseason!!!! :D Misschien niet helemaal heelhuids, maaaar ik leef nog! Haha.

Wauw, dat waren twee zware weken. Preseason is de periode voordat school start, waarin je klaargestoomd wordt voor de wedstrijden. De eerste week trainden we van 7.00 am tot 11.30 am en van 6.00 pm tot 8.00 pm. De tweede week van maandag t/m woensdag van 7.30 am t/m 11.00 am en donderdags en vrijdags van 3.00 pm tot 5.00 pm. De coaches verwachten iets van je, en je probeert 't waar te maken. Eén van de eisen was één mijl (4 x 400 meter) in 8.05 minuten rennen. Ja, voor sommigen is dat makkelijk, maar aangezien ik iets van 3 maanden alleen maar op 'n stoeltje heb gezeten lukte mij dat natuurlijk helemaal niet. Iedere keer als je de tijd niet haalde, moest je de dag erna 'n kwartier eerder komen om je mijl opnieuw te rennen. Fijn, een kwartier minder slaap dus. Maar ze zeggen: drie keer is scheepsrecht en gelukkig had ik bij m'n derde keer 7.45 minuten. Dus gelukkig hoefde ik niet meer eerder aanwezig te zijn.

Amerikanen nemen sporten wel anders dan wij. Iedereen die mijn oude hockeyteam kent, weet wel hoe we waren. We wilden wel sporten, maar we wilden niet té moe worden. Hier is dat dus echt niet zo. Wil je sporten, dan zal je ook sporten. Ze pushen je echt tot je maximum en proberen echt alles uit je te halen wat erin zit. Zo is het bij ons in Nederland raar als iemand overgeeft omdat ie te veel gegeven heeft, terwijl het hier de normaalste zaak is. Bij het rennen van de mijl moesten iets van 5 meiden overgeven, niemand gaf er iets om. Het is wel echt veel zwaarder als in Nederland en de coaches zeggen ook echt dingen als: 'Als je 100 meter sprint in 16 seconden niet haalt, dan heb je 10 pushups.' Nou, in Nederland zou niemand het doen, hier doet iedereen ze. De meiden zijn wel echt super aardig. Ze moedigen je aan en helpen je door alles heen te komen. Als je achteraan rent, dan rennen de mensen die al klaar zijn nog 'ns met je mee, om je te motiveren om sneller te gaan. Zoiets is ook heel anders dan in Nederland, maar het is zeker niet verkeerd!

Nou, ik kan wel over m'n verwondingen gaan praten, maar dat is een beetje zinloos, denk ik, haha. Het komt gewoon neer op heeeeeeel veel blauwe plekken, haha. En wat dingetjes eromheen, maar dat komt allemaal wel goed, haha.

Mijn dagen zagen er de afgelopen twee weken zo uit: wakker worden, trainen, eten, douchen, slapen, eten, slapen, wakker worden. Na elke training was ik zo moe, dat ik gewoon echt genoeg moest slapen. Af en toe gingen we tussendoor nog iets doen. Donderdag de 16e(denk ik) heb ik mijn vakken gekozen. Ze hebben hier echt verschikkelijk veel keuze! Haha. Ik kon echt van alles kiezen, dus besloot ik om te kiezen voor de vakken die me 't leukst leken of waar ik dacht dat ik later wel wat aan kon hebben. Uiteindelijk zijn 't deze vakken geworden: English, Personal Finance, Graphics (bedrukkingen voor shirts ed. ontwerpen), Photography, Digital Photo (fotoshoppen), Gourmet Foods (koken), US History en Spanish. Vrijdag avond zou ik naar mijn allereerste baseball wedstrijd gaan. Eenmaal aangekomen begon het te regenen en het stopte maar niet. Na 3 uur wachten besloten we om maar weer naar huis te gaan. Helaas pindakaas. Maar die wedstrijd hebben we nog wel tegoed :). Zaterdagavond hadden we teambonding en hebben we met (bijna) 't hele team pizza gegeten en hebben we elkaar beter leren kennen. Zondags hebben we bij de Hall familie gegeten (mijn tweede gastgezin). Deb, Megan en ik zijn ook nog naar de shoppingmall in York geweest, zodat ik daar mijn local representative nog eens zou ontmoeten en met d'r zou praten. Ze had haar eigen exchange student ook bij zich, Lisa uit Duitsland. Het is echt een lief meisje en we hebben echt over van alles en nog wat gekletst. Gister heb ik een soort van hockeytoernooitje gehad. We zijn met 't hele team met de gele schoolbus naar Boiling Springs gereden om daar 4 kleine wedstrijdjes te spelen. 's Avonds gingen we uit eten met vrienden van Deb en Bob en daarna haalden we Lisa, de Duitse exchange student van mijn local representative op. We zijn met z'n tweetjes naar de film Ted geweest en 's avonds bleef ze slapen. We hebben haar vanochtend terug gebracht en vanmiddag hebben we een familie reünie met de familie van Bob.

Morgen is mijn allereerste schooldag op Littlestown High School. Voor het eerst in een lange tijd heb ik zin om naar school te gaan, haha. Helaas komt mijn bus wel al suuuuper vroeg: 7.15. Als ik dan niet buiten sta, mis ik mijn bus, wat betekend dat ik school mis. Dat wordt haasten dus, haha.

Nou, dat was het zo wel, haha. Als jullie 'n keertje willen skypen, hierbij mijn skypeaccount: xmanonpost. Ik mag/kan niet heel veel skypen, maarja, haha. Ik zal wel tijd vrijmaken, haha. :p
See you!
xxxxxx

New York & Arrive at hostfamily

Hoooooi,

Even 'n berichtje vanuit Amerika! Haha.

Afgelopen woensdag zijn we in alle vroegte vertrokken naar A'dam. Om om 9.15 te vertrekken naar New York Newark. Het afscheid was niet makkelijk, maar ik wist dat ik 'n super ervaring aanging, dus dat maakte het allemaal wat makkelijker.

Eenmaal in New York aangekomen werden we nou niet echt warm ontvangen: het regende kei hard. :( Daarbij was de bus ook nog eens te laat, dus hebben we eventjes moeten wachten. Nadat we in de regen onze koffers in de bus geladen hadden, reden we naar het hotel. Toen we bij het hotel aankwamen, waren de kamers nog niet schoongemaakt; weer wachten dus. Even zat ik er doorheen. Ik was moe en 't ging niet zoals ik dacht dat het zou gaan. Toen we onze kaarten kregen gingen we gelijk naar boven, maar het was niet verstandig om te gaan slapen. Daardoor zou je 's nachts alleen maar slechter slapen en we moesten ook nog avondeten.

De eerste dag zijn we vroeg opgestaan om snel in New York te zijn. We kregen onze eigen reisleider, Jonah, en hij was echt grappig. Hij leidde ons door New York heen de twee dagen. Het weer was echt super! Het was echt iets van 30 tot 35 graden, eigenlijk iets te warm voor een citytrip, maar alles is beter dan regen!

In twee dagen hebben we echt super veel gedaan. We hebben alle highlights van New York gezien: Empire State Building, 9/11 memorial, Statue of Libertu, Brooklyn Bridge, Top of the Rock, Times Square en Coney Island. Het was echt super! New York is gewoon in één woord: FANTASTISCH! We hadden echt een super gezellige groep, het was gezellig met Lana en Nicole en Jonah was grappig.

Vrijdagavond was eigenlijk best wel jammer. We moesten allemaal al afscheid van elkaar nemen, omdat we elkaar niet meer zouden zien. Veel mensen vlogen om andere tijden, dus moesten we om andere tijden op het vliegveld zijn. Lisette en ik waren blij dat onze vlucht pas om 1 uur was, helaas reed de laatste bus naar het vliegveld om 6 uur, dus moesten we alsnog vroeg op. Uiteindelijk vond ik het niet erg dat we eerder moesten opstaan, want Romy en Lisette konden niet mee met hun vlucht, omdat hun vliegtuig overboekt was.

Het kon gister ook niet goed gaan. Lisette en ik waren bijna de enige waar niets mis was, maar helaas. We zaten op tijd in ons vliegtuig en we waren ongeveer 5 minuten voor landing, toen er een storm boven Harrisburg was, waardoor we niet konden wachten. De piloot vloog nog een kwartiertje tot half uurtje rond, maar besloot toch verder op te landen en te wachten totdat de storm overgevlogen was.

Uiteindelijk waren we dan 3 uur later bij ons gastgezin. Het zijn echt super lieve mensen, alleen is het wel raar. Zij hebben me uitgekozen via een pagina op internet, eigenlijk zijn we gewoon complete vreemden van elkaar, en nu woon ik hier.

Gister en vandaag waren twee dagen om een beetje uit te rusten. Ik heb vandaag voor het eerst een maiskolf gegeten en wonder boven wonder is het nog lekker ook, haha. Zojuist zijn Dawn en Kelsey langsgekomen, twee meisjes uit mijn hockeyteam. Het was wel een beetje apart om met ze te praten, maar het was toch wel fijn ze alvast gesproken te hebben. De aankomende week gaat wat drukker worden en de week daarop start school. Ik denk dat ik een update zal schrijven zodra mijn eerste schooldag is geweest.

Ik merk wel echt dat het best moeilijk is m continu in het Engels te praten, maar als het goed is gaat dat allemaal over. Morgen heb ik mijn eerste hockeytraining en ik ben benieuwd. Het is zo verschrikkelijk benauwd hier dat ik er gewoon een beetje ziekig van ben. Hopelijk gaat het morgen goed, maar ik denk het wel. :) Ik ben vooral heel benieuwd naar hoe ze allemaal zullen zijn.

Talk to you soon xxxxxx

Update

Hoooi,

Het is alweer n tijdje gelden dat ik hier iets op heb gezet, dus vandaar 'n update.
Er is in de tussentijd ook 'n hele boel gebeurd (examens, slagen, diplomauitreiking, hockeytoernooi, feestjes, afscheidfeestje en nog veeel meer).

Ik heb al best veel contact met Deborah en Robert gehad en 't lijken me echt lieve mensen. Ik kan niet wachten om ze in 't echt te ontmoeten! :) Ik heb ook al contact gehad met m'n tweede gezin. Jaja, ik heb er twee, haha. Deborah en Robert wilden al heel lang een keertje naar Europa toe. Nu hebben ze een vakantie van 3 weekjes geboekt (wat ik helemaal snap!), maarja. Natuurlijk zit ik dan daar nog. Daarom kom ik voor 3 weekjes in een ander gezin, the Hall family. Het gezin bestaat uit een man, Bruce, zijn vrouw Roxann en hun kinderen Breeannn en Brandon. Ook hun lijken me hele aardige mensen en 't klinkt misschien misschien een beetje raar, maar ik denk dat het beter voor me is dat ik 2 gezinnen heb. Juist in de periode waar ik denk dat ik de meeste heimwee zal hebben, moet ik naar 'n ander gezin, wat betekend dat ik me weer op nieuwe dingen moet focussen, waardoor de heimwee (hopelijk) wat minder is.

Een tijdje terug heb ik gehoord dat ik 1 augustus vertrek. We vliegen, als het goed is, om kwart over 9. Dat betekend dat we om kwart over 6 op het vliegveld moeten zijn. Wat weer betekend dat dat lekker optijd vertrekken wordt. Maaaar, het is het allemaal waard! En daarbij, ik heb 8,5 uur in het vliegtuig om bij te slapen, haha.

Het gaat allemaal wel heel snel nu hoor! Ik realiseerde me eerst niet dat ik bijna wegga, maar nu her en der mensen op vakantie gaan en ik afscheid moet nemen van ze, begint 't twijfelen toch wel. Gelukkig ga ik nog 3 weekjes leuke dingen doen, maar ik vind 't wel vet jammer dat ik niet iedereen in m'n koffer mee kan nemen, haha.

Ik denk niet dat ik nog ga updaten voordat ik vertrek. Waarschijnlijk zal ik weer iets schrijven zodra ik vanuit New York naar mijn gastgezin ben gegaan, maar dat weet ik niet zeker.

Ciaaaao x